Podsumowanie - oratorium Spokojnie, wojny nie bedzie. ŚWIADECTWA Z ZAGŁADY

"Podsumowanie - oratorium Spokojnie, wojny nie bedzie. ŚWIADECTWA Z ZAGŁADY"

Oratorium

To był niezwykły wieczór w olsztyńskim Teatrze Jaracza – pełen emocji, wzruszeń, fantastycznej muzyki jazzowej oraz przejmujących opowieści.
W sobotni wieczór odbyła się jednorazowa na razie prezentacja oratorium "Spokojnie, wojny nie będzie. ŚWIADECTWA Z ZAGŁADY".
Na scenie naszego teatru wystąpili znakomici jazzmani, którzy przyjęli zaproszenie Mikołaja Trzaski, odpowiedzialnego za muzyczny kształt przedsięwzięcia – kontrabasista Olo Walicki, szwedzki tubista Per Åke Holmlander, Ido Bukelman, gitarzysta z Izraela mieszkający w Berlinie oraz Amerykanie: perkusista Tim Daisy z Chicago i puzonista Steve Swell z Nowego Jorku.
Mistrzom towarzyszyli młodzi wykonawcy tuż po odbyciu w Olsztynie krótkich warsztatów przygotowujących do występu. Wszyscy, w zbudowanym na tę okazję wyjątkowym kolektywie, improwizowali na bazie utworu Mikołaja Trzaski „Do bólu”.
Jego dramatyczne emocje połączyły się z przesłaniem całości. „Spokojnie, wojny nie będzie. ŚWIADECTWA Z ZAGŁADY” to bowiem muzyczno-teatralna refleksja na temat wojny w Ukrainie. Jej kanwą stał się reportaż Joanny Mikulskiej „Martwy obraz z czterech kamer”, powstały podczas warsztatów Studium Reportaży Teatru im. Stefana Jaracza „Świadectwa uchodźców. Jak opowiedzieć traumę”. Usłyszeliśmy więc relacje uciekających przed wojną z Ukrainy na Warmię kobiet – Julii z Chersonia, Ani z Kijowa i Aliony z Siewierodoniecka – w ascetycznej, mocnej interpretacji aktorek naszego teatru Marty Markowicz-Dziarkowskiej, Mileny Gauer i Emili Lewandowskiej.
Spektakl, a może raczej wzbogacony słowami koncert wyreżyserował Zbigniew Brzoza, który wraz z Włodzimierzem Nowakiem stworzył też jego scenariusz.
O warstwę wizualną wraz z kompozycją przejmujących wojennych obrazów z Ukrainy, prawdziwych świadectw z Zagłady, zadbał Wojciech Żogała.
Są emocje i ludzkie dramaty, których nie da się opowiedzieć. Można jedynie próbować – muzyką, słowami, obrazami. W sobotni wieczór widownia Teatru Jaracza wypełniła się do ostatniego miejsca. Publiczność oglądała „Spokojnie, wojny nie będzie. ŚWIADECTWA Z ZAGŁADY” w absolutnej ciszy. I właśnie ta cisza wybrzmiała tym razem najgłośniej. Stała się naszym wspólnym hołdem dla walczącej Ukrainy.

 


Wydarzenie powstaje w ramach ogólnopolskiego projektu „Przestrzenie Sztuki”, który organizuje i finansuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Narodowy Instytut Muzyki i Tańca. 

 

       Działanie jest współfinansowane ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego.