Przeciętnej dorosłej osobie tytułowy Sam wydaje się błyskotliwym, miłym, trochę złośliwym nastolatkiem. A tak Sam opisuje siebie i swoją opowieść:
„Za chwilę zobaczycie historię trzynastolatka, którego rodzice się rozwodzą. Będzie strasznie. Będzie przemoc, seks i inne patologie. Ale nie bójcie się. Nikomu nie stanie się krzywda.
Mam 13 lat. Nazywam się Sam. Właściwie Samuel. Tak, wiem. Moi rodzice są intelektualistami. Nie gotują, nie sprzątają i cały czas chodzą na demonstracje”.
To spektakl dla młodych widzów, ewentualnie dla dorosłych, którzy mają spory dystans do siebie...