PT
"Jeśli zastanawiacie się, czy powinniście iść do psychiatry, to prawdopodobnie powinniście." — Emilia Dłużewska
Jak głośno możesz śmiać się ze swojego smutku, nie martwiąc przy tym bliskich? Jak płakać, by nikt się o tym nie dowiedział? Gdzie ukryć smarki albo siebie przed pełnym litości wzrokiem innych? A może twój stan, to tylko potrzeba uwagi, albo zamiłowanie do dramatyzmu?
„Jak płakać w miejscach publicznych” to spektakl oparty na głośnej książce Emilii Dłużewskiej, która w zabawny (i tym bardziej przejmujący sposób) rozprawia się z tematem depresji. W pełnej dystansu, ciepła i zaskakujących metafor opowieści twórczynie spektaklu przyglądają się myślom osoby pogrążonej w smutku, jej spektakularnym wzlotom i jeszcze mocniejszym upadkom.
Rezydencja artystyczna odbyła się w ramach programu Przestrzenie Sztuki Teatr. Program jest finansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i realizowany przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz współfinansowany przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Realizatorzy
Obsada
Twórcy o spektaklu
Galeria zdjęć
Recenzje
Recenzje
Trzy aktorki pokażą, jak płakać w miejscach publicznych
Przemysław Gulda: Czemu warto tworzyć spektakle o depresji i, szerzej, mówić na różne sposoby o depresji? Pamela Leończyk: Wydaje mi się, że warto, ponieważ ten temat budzi wciąż wiele emocji i może być w niektórych grupach tabuizowany.
Gazeta Wyborcza
Recenzje
Czasem się przegrywa
Potrzebujesz ukojenia, wyciszenia, uspokojenia, a może nawet przytulenia? Ten spektakl da ci to wszystko. I jeszcze więcej. Jeśli komuś teatr kojarzy się z miejscem, gdzie padają trudne słowa, wypowiadane mocnym głosem, na scenie dziejesię dużo i głośno, a aktorzy i aktorki próbują wyciągnąć publiczność z foteli i włączyć ją w przebieg spektaklu ten spektakl jest na drugim biegunie.
Gazeta Wyborcza