
WCHODZI DUCH
Premiera: 30-05-2025
OLSZTYŃSKA PREMIERA: 30 MAJA 2025 | SCENA MARGINES
koncepcja, scenariusz i dramaturgia: Weronika Szczawińska, Piotr Wawer jr
reżyseria: Weronika Szczawińska
scenografia, kostiumy: Marta Szypulska
muzyka: Aleksandra Gryka
reżyseria świateł: Monika Stolarska
inspicjentka, suflerka: Magdalena Kunikowska-Zedlewska
Obsada:
Milena Gauer
Agnieszka Giza-Gradowska
Marta Markowicz
Marcin Kiszluk
Wojciech Rydzio
Piotr Wawer jr (gościnnie)
Czas trwania: 1h 15'
Sugerowany wiek widza: 16+
Koprodukcja Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Aktorzy
„Wchodzi Duch” to autorski spektakl, projektowany przez reżyserkę Weronikę Szczawińską i dramaturga Piotra Wawra jr oraz aktorki i aktorów olsztyńskiego Teatru. Inspirując się pierwszym aktem „Hamleta” (w którym dwukrotnie pojawia się Duch ojca tytułowego bohatera), twórczynie i twórcy krążą wokół pytań o dziedzictwo przekazywane przez poprzednie pokolenia. Bawiąc się zaproponowaną przez Shakespeare’a formułą nawiedzenia, a także współczesnymi odniesieniami, zaproponują osobistą i poetycką, a przy tym wizualnie zaskakującą, sceniczną rozmowę o szeroko rozumianych „Duchach ojca”, figurach władzy, wpływu i autorytetu: kim są, o czym każą nam pamiętać, czego chcą i co nakazują. Przedstawienie powstaje w koprodukcji z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim.
PRZECZYTAJ PROGRAM ONLINE
Z Weronika Szczawinska – reżyserką spektaklu „Wchodzi Duch” – rozmawia Dawid Dudko, dziennikarz Onetu. KLIKNIJ
Koprodukcja Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
O SPEKTAKLU POCZYTASZ W:
TEATR PISMO: Lidia Kępczyńska | Jak zmierzyć się ze swoim ojcem i nie zwariować? Wzbudzanie w widzu potrzeby zabawy buduje sukces przedstawienia. Twórcy posługują się piosenkami dla dzieci, rymowankami czy żartami, żeby przełamać i rozbroić trudne, bolesne opowieści. Szczawińska za punkt wyjścia bierze historię straszną, okrutną i dobrze znaną. Historię o zemście i nieumiejętności jej popełnienia. O bezsilności, zdradzie i śmierci. Wybiera z Szekspira jeden epizod – pojawienie się ducha ojca Hamleta – i wykorzystuje tę figurę, powidok czy zwykłą halucynację, żeby zadać własne „być albo nie być”. KLIKNIJ
GAZETA WYBORCZA: Witold Mrozek | Co się polepszy, to się popieprzy". Tak straszą ojcowskie duchy: W teatrze Weroniki Szczawińskiej często czarny humor i wyrafinowana, a niekiedy zarazem zaskakująco prosta forma, łączą się z bardzo osobistą, intymną wręcz perspektywą. [..] Zasłonięte białym płótnem aktorskie sylwetki stają się jak ekran - każdy może zobaczyć na nim swój własny problem z ojcem, usłyszeć w przywoływanych refrenach echa własnej życiowej melodii. Zawieszony gdzieś między komedią a terapią grupową, "Wchodzi duch" składa się z serii gier, wyzwań, trafnych obserwacji i dosadnych żartów. [..] We "Wchodzi duch" z kolei w ciągu godziny od atmosfery wygłupu przechodzimy do ściśniętego gardła, a od kwaśnej środowiskowej anegdoty - do goryczy autoterapeutycznego wyznania i do wzruszenia. KLIKNIJ
MATERIAŁY DO POBRANIA:
AFISZ KLIKNIJ
PLAKAT GRAFICZNY KLIKNIJ
PLAKAT FOTO
MATERIAŁY VIDEO KLIKNIJ