„Wchodzi Duch” to autorski spektakl, projektowany przez reżyserkę Weronikę Szczawińską i dramaturga Piotra Wawra jr oraz aktorki i aktorów olsztyńskiego Teatru. Inspirując się pierwszym aktem „Hamleta” (w którym dwukrotnie pojawia się Duch ojca tytułowego bohatera), twórczynie i twórcy krążą wokół pytań o dziedzictwo przekazywane przez poprzednie pokolenia. Bawiąc się zaproponowaną przez Shakespeare’a formułą nawiedzenia, a także współczesnymi odniesieniami, stworzyli osobistą i poetycką, a przy tym wizualnie zaskakującą, sceniczną rozmowę o szeroko rozumianych „Duchach ojca”, figurach władzy, wpływu i autorytetu: kim są, o czym każą nam pamiętać, czego chcą i co nakazują.
Spektakl znalazł się na liście najlepszych przedstawień sezonu 2024/2025 według miesięcznika „Teatr". KLIKNIJ
Koprodukcja Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
Realizatorzy
Obsada
Gościnnie
Piotr Wawer jr
Piotr
Twórcy o spektaklu
Galeria zdjęć
Recenzje
Duchy, prześcieradła i rubaszny dowcip w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim
"Wchodzi duch" nie jest jednak tylko scenicznym żartem. To mądry i ważny głos w sprawie traum i zaniedbań wychowawczych, wypowiedziany odważnie, z pazurem i nutą prowokacji.
trojmiasto.pl
Jak zmierzyć się ze swoim ojcem i nie zwariować?
Szczawińska wybiera jeden epizod z Szekspira – pojawienie się ducha ojca Hamleta – i wykorzystuje tę figurę, powidok czy zwykłą halucynację, żeby zadać własne „być albo nie być”.
Miesięcznik TEATR
“Co się polepszy, to się popieprzy”. Tak straszą ojcowskie duchy
We "Wchodzi duch" w ciągu godziny od atmosfery wygłupu przechodzimy do ściśniętego gardła, a od kwaśnej środowiskowej anegdoty — do goryczy autoterapeutycznego wyznania i do wzruszenia.
Gazeta Wyborcza