Złe wychowanie
Premiera: 23-02-2025
tekst i dramaturgia: Hubert Sulima
reżyseria: Jędrzej Piaskowski
koncepcja: Jędrzej Piaskowski i Hubert Sulima
scenografia: Anna Maria Karczmarska, Mikołaj Małek
reżyseria świateł: Szymon Kluz
kostiumy: Rafał Domagała
muzyka: Jacek Sotomski
asystent scenografów: Kacper Łyszczarz
asystentka reżysera: Agata Żuczkowska
obsada:
Maciej Cymorek
Marian Czarkowski
Joanna Fertacz
Milena Gauer
Radosław Hebal
Aleksandra Kolan
Maciej Pesta (gościnnie)
Sugerowany wiek widza: Spektakl powyżej 18 r.ż.
Ostrzeżenia dotyczące treści:
WAŻNE! Spektakl “Złe wychowanie” przeznaczony jest wyłącznie dla widzów pełnoletnich. Zgodnie z intencjami twórców i twórczyń przedstawienie dotyka kwestii funkcjonowania kościoła katolickiego w Polsce: m.in. jego finansów, kwestii obyczajowych, a także seksualności osób duchownych. Spektakl zawiera sceny o charakterze dokumentalnej rekonstrukcji wybranych zdarzeń i skandali z aktualnego życia kościoła katolickiego w Polsce, w tym także sceny o charakterze seksualnym. Wszystkie historie ze spektaklu były uprzednio opisywane przez ogólnopolskie media lub w publikacjach książkowych, a ich bohaterowie są osobami publicznymi. Widzowie, którzy po zapoznaniu się z niniejszą informacją decydują się zakupić bilet i obejrzeć spektakl, dokonują świadomego wyboru uczestniczenia w wydarzeniu artystycznym, uzyskawszy informacje dotyczące jego treści.

Aktorzy
To spektakl o potrzebach. O potrzebie duchowości i o tym, jak dziś ją realizujemy. O potrzebie miłości i bliskości, które nierzadko stoją w sprzeczności z naukami hierarchów kościelnych. O potrzebie mówienia prawdy i widzenia rzeczywistości taką jaka jest, bez lęku i bez tabu. Wreszcie - o ogromnej potrzebie zmiany.
Narracja przedstawienia oparta jest na scenicznych rekonstrukcjach głośnych w ostatnich latach historiach dotyczących Kościoła Katolickiego np. sprawy księży z Dąbrowy Górniczej czy historii Ewarysta Walkowiaka. Twórcy na podstawie dokumentalnych materiałów przyglądają się Kościołowi "od zakrystii", żeby opowiedzieć o czymś szerszym. Zapraszają nas do dyskusji o wierze, miłości i nadziei. Nie rezygnują przy tym z poczucia humoru, dystansu i kampowych elementów.