LATA

„Znikną wszystkie obrazy" - tym zdaniem Annie Ernaux rozpoczyna opowieść o życiu pewnej kobiety na tle Historii.
W spektaklu „Lata" to zdanie powraca, niekiedy ledwo słyszalne, komponując się w jedną melodię z uderzeniami serca, szmerem oddechu, ambientem miejsca. Protagonistka przygląda się kobietom, którymi kiedyś była, z którymi „dzieli wspólną pamięć". 

W centrum zdarzenia jest tekst, który ożywa jako obiekt zbiorowej kontemplacji. Spektakl zaprasza widzów na wspólną podróż przez czas i pamięć oraz stawia pytanie czy możliwe jest spojrzeć na świat oczami kogoś innego.

PROGRAM SPEKTAKLU
W programie spektaklu „Lata” publikujemy rozmowę Pauliny Reiter z twórcami spektaklu Tomaszem Fryzłem i Zuzanną Bojdą wraz ze zdjęciami ze sztuki autorstwa Klaudyny Schubert. KLIKNIJ i przeczytaj cały tekst.

O SPEKTAKLU POCZYTASZ W:

🟢 DWUTYGODNIK.COM: Agata Skrzypek  | Nieogarnięta świadomość: Fantastycznym zabiegiem reżyserskim jest rozbicie opowieści o bohaterce na cztery aktorki – wspomnianą już Agnieszkę Gizę-Gradowską, Emilię Lewandowską, Barbarę Prokopowicz i Irenę Telesz-Burczyk. Ich różnice wieku wykorzystano tak, by mogły reprezentować odmienne perspektywy pokoleniowe i ewolucję temperamentu postaci. Seniorka zespołu, Irena Telesz-Burczyk, spędza większość przedstawienia w fotelu w pierwszym rzędzie, a jej głos dobiega najczęściej z offu, co stanowi jeszcze jeden zabieg rozszczepienia narracji. To jednak dzięki niej, zwracającej się w finale do najmłodszej aktorki olsztyńskiego teatru, Emilii Lewandowskiej, egzystencjalne pytania o czas i znaczenie pojedynczego życia wybrzmiewają z wielką mocą. KLIKNIJ

🟢 WYSOKICH OBCASACH: Rozmowa z Zuzanną Bojdą i Tomaszem Fryzłem, twórcami spektaklu "Lata": Od dłuższego czasu było moim marzeniem, żeby zrobić spektakl oparty na tekście „Lat”, które zafascynowały mnie po pierwsze z racji konstytuującego je sposobu prowadzenia narracji, a po drugie — jako zapis realnej egzystencji otwierającej się na odbiorcę w tym, co najintymniejsze, ale też w tym, co zbiorowe i wspólne. Myślę, że w tej fascynacji spotkaliśmy się z Zuzanną. Pracowaliśmy razem wcześniej i wiedziałem, że i tym razem, spotkamy się na gruncie podobnej wrażliwości i podobnego marzenia o spektaklu. KLIKNIJ
 
🟢 TEATRALNY.PL: Zuzanna Berendt | Portret kobiety z historią w tle:  Teatralną adaptację Lat można by zapewne przeprowadzić na kilka sposobów. Zuzanna Bojda i Tomasz Fryzeł zdecydowali się rozpisać biograficzną prozę Ernaux na pięć aktorskich głosów – pięć osobowości, ciał i pięć biograficznych „momentów”, które – z perspektywy publiczności – można by nazwać ogólnie: młody chłopak, kobieta w średnim wieku, staruszka Pięcioro aktorów olsztyńskiego teatru – Agnieszka Giza-Gradowska, Emilia Lewandowska, Barbara Prokopowicz, Wojciech Rydzio, Irena Telesz-Burczyk – przestawia na scenie zapisaną przez Ernaux historię, jednostkową biografię, która staje się opowieścią o dużej części XX i początku XXI wieku. Nie przedstawiają jej jednak w taki sposób, w jaki często opowiada się w teatrze historie – poprzez szereg scen, w których odgrywane są role i sytuacje... KLIKNIJ 

🟢 DIDASKALIA/GAZETA TEATRALNA: Alicja Stachulska | Medium:  "Lata" Annie Ernaux w reżyserii Tomasza Fryzła, z dramaturgią Zuzanny Bojdy, to dla mnie przede wszystkim spektakl intymny. Mogłabym zdefiniować go jako czułe laboratorium kobiety, która niczym atom kursujący w materii wszechświata usiłuje uchwycić swoje miejsce w historii...KLIKNIJ

🟢 CZASKULTURY.PL: Mateusz Kaliński | Iluzja, palimpsest i laterna magica:  Wyreżyserowane przez Tomasza Fryzła „Lata” to przemyślana i inteligentna próba teatralnej adaptacji wyjątkowego, nieoczywistego tekstu literackiego. Świadome, dalekie od efekciarstwa wykorzystanie subtelnych środków teatralnych pozwala jej realizatorom i realizatorkom na zaproszenie widzów do wspólnej pracy na skomplikowanym, intymnym i – nie oszukujmy się – często też wrednym materiale, jakim jest ludzka pamięć. Ważna i odświeżająca jest zaproponowana przez twórców i twórczynie gra adaptacyjna. W niesłabnącym od lat zainteresowaniu teatru literaturą olsztyńskie przedstawienie wyróżnia autorski sznyt. Adaptacja Fryzła i Bojdy rezygnuje z hierarchii pomiędzy spektaklem a jego literackim pierwowzorem, zastępując ją poszukiwaniami możliwości takiego porozumienia między nimi, które nie wymuszałoby zawieszania autonomii każdego z tych mediów...KLIKNIJ

MATERIAŁY DO POBRANIA:

AFISZ KLIKNIJ
PLAKAT GRAFICZNY KLIKNIJ
PLAKAT FOTO KLIKNIJ

Na podstawie „Lat" Annie Ernaux.
©Gallimard