O teatrze

O teatrze

O teatrze

O teatrze

W 2006 roku Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie uzyskał status Narodowej Instytucji Kultury na mocy porozumienia podpisanego przez Ministra Kultury i Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, stając się pierwszą jednostką kulturalną w północno-wschodniej Polsce o takiej randze.

Misja i powinności statutowe Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie wypełniane są na czterech istniejących scenach: Dużej, Kameralnej, Margines oraz u Sewruka –mieszczącej się w budynku prowadzonego przez Teatr Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka.

Poza działalnością stricte repertuarową, Teatr im. Stefana Jaracza organizuje w sezonie artystycznym festiwale teatralne, w tym Olsztyńskie Spotkania Teatralne. Innym, równie ważnym elementem strategii programowej Teatru jest edukacja teatralna, której misją jest pokazać widzom, że teatr nie musi się ograniczać do biernego oglądania spektakli, ale do aktywnego doświadczenia teatru. Prowadzimy również zajęcia pod nazwą „Goniec teatralny”, podczas których młodzież licealna zdobywa, szlifuje, umiejętności aktorskie pod okiem aktorów Teatru Jaracza.

Teatr powstał w 1925 r. jako dar dla mieszkańców Allenstein za zwycięstwo w plebiscycie. Stąd jego nazwa - „Der Treudanktheater” (z niem. „W podzięce za wierność”), pod którą funkcjonował do 1945 r. W tym, okresie w repertuarze placówki, znajdowały się sztuki teatralne oraz operowe i operetkowe (prezentowane w języku niemieckim). 18 listopada 1945 r. po raz pierwszy teatr zaistniał jako polska scena pod nazwą Teatru Warmii i Mazur. W trudnych warunkach lokalowych wystawiono wówczas „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Artura Młodnickiego. Od 1946 r. instytucja funkcjonuje pod obecna nazwą Teatru im. Stefana Jaracza. W pierwszym zespole artystycznym znaleźli się: Maria Homerska, Hanna Skarżanka, Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa, Karol Adwentowicz, Jan Kurnakowicz, Stanisław Igar, Stanisław Milski, Janusz Strachocki. Jednym z pierwszych kierowników muzycznych był pianista, Mirosław Dąbrowski. Ważną rolę w rozwoju teatru odegrał dyrektor placówki Aleksander Sewruk. Teatr, poza funkcjonowaniem sceny olsztyńskiej, jednocześnie prowadził działalność objazdową na terenie regionu i województw sąsiednich. Do 1975 r. teatr posiadał także scenę w Elblągu. Uczestniczył ponadto w festiwalach i przeglądach ogólnopolskich, m.in. w Festiwalu Teatrów Polski Północnej, Festiwalu Małych Form w Szczecinie, Warszawskich Spotkaniach Teatralnych oraz w Teatrze TV.

Gościł także na scenach zagranicznych. Do końca lat 60. teatr utrzymywał charakter sceny prowincjonalnej. W repertuarze dominowały sztuki realistyczne i psychologiczno-obyczajowe oraz te, o wymowie antywojennej, a także inscenizacje polskich i obcych dzieł klasycznych. W latach 90-tych na scenie odbywały się ponadto spektakle dla dzieci i widowiska muzyczne, łączące w przedstawieniach słowo z muzyką, tańcem i śpiewem. W 1991 r. przy teatrze rozpoczęło działalność Policealne Studium Aktorskie im. Aleksandra Sewruka ze specjalnością: aktorstwo dramatyczne. W 2013 r. zakończyła się modernizacja i rozbudowa budynku teatru, m.in. powstała nowa Scena Margines, przebudowana została widownia Sceny Dużej, odremontowana została Scena Kameralna. Rozbudowano również łącznik między teatrem a budynkiem studium aktorskiego.

Barbara Dziekan